Het is bekend dat kinderen de bloemen van het leven zijn. Helaas deelt niet iedereen deze mening. Vooral mannen. Deze houding tegenover kinderen kan leiden tot een kloof. Dat is waarom veel vrouwen proberen te begrijpen waarom mannen niet van kinderen houden.
In feite zijn er veel antwoorden op de vraag: waarom houdt een man niet van kinderen? Ten eerste is het vermeldenswaard dat elke persoon wordt beïnvloed door de psychologische sfeer waarin hij opgroeide. Misschien heeft de man onplezierige herinneringen aan zijn jeugd achtergelaten, die de oorzaak zijn van een dergelijke houding. Toen een jongeman bijvoorbeeld jong was, had hij een jongere broer of een zus, die ouders alle liefde en zorg schonken en ophoudden het oudere kind de nodige aandacht te schenken. Dienovereenkomstig had hij de indruk dat hij niet geliefd was. En ondanks het feit dat hij al lang volwassen is, heeft hij in het onderbewustzijn het feit uitgesteld dat kleine kinderen altijd meer van hem zullen houden dan van hem. Hij kan zich zelfs niet realiseren dat hij jaloers is op zijn geliefde vrouw voor het kind, uit angst dat hij haar aandacht zal verliezen, zoals het eens aan zijn ouders is overkomen.
Angst voor mannen
Het komt ook voor dat de vertegenwoordigers van het sterkere geslacht niet van peuters houden, omdat ze eenvoudigweg het gevoel hebben dat ze geen verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun leven, ontwikkeling en nog veel meer. Vaak gebeurt dit wanneer jongeren opgroeien in eenoudergezinnen of naast disfunctionele vaders. Natuurlijk beginnen niet altijd mannen bang te zijn voor kinderen. Het komt ook voor dat een jongen die van kinds af aan gewend is geraakt om verantwoordelijk te zijn voor zijn dierbaren en hen zelfs te beschermen, al heel vroeg klaar staat om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen kind. Maar er zijn ook gevallen waarin jongeren hun eigen vaders in zichzelf zien en geloven dat ook zij hun kinderen niets goeds kunnen geven. In dit geval wordt hun afkeer voor kinderen alleen gestuurd door hun eigen angst en een gevoel van incompetentie. Er moet echter worden opgemerkt dat dergelijke angsten niet alleen ontstaan bij degenen die zijn opgegroeid in disfunctionele gezinnen. Er zijn veel gevallen waarin jonge mensen simpelweg niet klaar zijn om enige verantwoordelijkheid te nemen. Het is dan dat elke vermelding van kinderen hen boos en geïrriteerd maakt. Zulke kerels denken gewoon dat het meisje probeert een kind een kind op te leggen en zijn vrijheid, persoonlijke ruimte en het vermogen om te doen wat hij wil, wegneemt. In dit geval zou een man niet alleen fysiek, maar ook psychologisch volwassen moeten worden. Vaak hebben jongens meer tijd nodig om te genieten van alle verplichtingen en leren ze bepaalde verlangens op te geven. Bij vrouwen is moederschap inherent aan de natuur, dus het is gemakkelijker voor hen om soortgelijke 'offers' te brengen voor het belang van het kind.
Toereikendheidstoets
Maar het is de moeite waard eraan te denken dat een persoon met een normale psyche en een adequate perceptie van de wereld kan worden geïrriteerd door het kind, maar tegelijkertijd geen aanvallen van haat en agressie veroorzaakt. Als je zo'n manifestatie van karakter opmerkt voor een jongere, dan moet je nadenken over hoe adequaat het is. Bovendien, als je aandacht besteedt aan het feit dat de man niet alleen onaangename dingen over kinderen zegt, maar ook dreigt met fysiek geweld. Dergelijk gedrag is volkomen onaanvaardbaar voor een normaal persoon, omdat bewust of onbewust in een adequate psyche het verlangen bestaat om de zwakken te beschermen of ze tenminste neutraal te behandelen in plaats van pijn en spot toe te brengen. Daarom, als je begrijpt dat een jongere bij kinderen de belangrijkste vijanden en irriterende stoffen ziet, bedenk dan of hij een normale vader voor je kind zal kunnen worden.
Gelukkig zijn zulke vertegenwoordigers van het sterkere geslacht niet genoeg. Kortom, alle mannen hebben te maken met de afkeer van de kinderen als ze opgroeien en zich ontdoen van het onderbewust verlangen om kinderen te blijven die nergens verantwoordelijk voor hoeven te zijn. Vaak gebeurt dit wanneer een man zijn eigen zoon of dochter heeft, waarin hij zichzelf ziet. Dan verandert zijn irritatie in de tegenovergestelde richting en verandert in een gevoel van grenzeloze tederheid en liefde.