In essentie is elke bij een unieke wegwerpspuit met een medicijn en heeft geen analogen in zijn therapeutische mogelijkheden.
Bijengif heeft een positieve invloed op de menselijke gezondheid, waardoor de immuniteit toeneemt. Bijenproducten omvatten een enorme hoeveelheid mineralen en vrijwel alle vitamines, en hebben ook antimicrobiële, radioprotectieve, antivirale, immunostimulerende en antihypoxische eigenschappen.
Behandeling met bijengif zorgt voor het gebruik van speciale tabellen en grafieken. Voor elke ziekte is er een specifieke zone voor de bijensteken. Het bijengif is een krachtige katalysator voor bijna alle fysiologische processen die in het menselijk lichaam voorkomen.
Voor apitherapie is het nodig om de beten van alleen levende bijen te gebruiken. Voordat u de procedure start, moet u weten of het menselijk lichaam het gif van de bij draagt. Hiervoor wordt een biologische test uitgevoerd. Behandeling met bijengif duurt meestal twee tot vier weken. Tijdens apitherapie in de bioactieve punten van het menselijk lichaam, worden bijenteeltprocedures uitgevoerd. Voor elke patiënt selecteert de specialist individueel de optimale dosis bijengif. Deze dosis is volledig afhankelijk van de ziekte bij de mens.
Geschiedenis van Apitherapy
Mensen worden al heel lang behandeld met bijengif. Zelfs op Egyptische papyri, een paar millennia geleden geschreven, worden de geneeskrachtige eigenschappen van het bijengif weerspiegeld.
De meeste medicijnen, gebaseerd op honing, propolis en pollen, werden geproduceerd in Griekenland, India en het oude Rome. In de oude Grieken, in plaats van groet, werd het als een teken van beleefdheid beschouwd om te zeggen: "Laat de bij je steken."
Inwoners van Rusland hebben al lang verschillende ziekten behandeld met propolis en honing.
Het is met zekerheid bekend dat Ivan de Verschrikkelijke zelf zijn jicht behandelde met behulp van de bijenteelt.
Honing voor de revolutie werd vermeld als een officieel medicijn. Artsen hebben het vaak aan hun patiënten aangeboden voor behandeling bij verschillende ziekten.
In de USSR werd apitherapie in 1959 op officieel niveau door het ministerie van Volksgezondheid goedgekeurd. In hetzelfde jaar verscheen er een instructie over het gebruik van honingbij in de geneeskunde. Toen in het land begonnen ze professioneel apitherapisten te onderwijzen.
Zenuwstelsel en apitherapie
Bij menselijke bijengif, slechts in kleine hoeveelheden, produceert een zeer opwindend effect, en in grote aantallen kalmeert het juist. Bijengif heeft een uitstekend anticonvulsief effect en helpt ook effectief bij pijn van verschillende oorsprong. Apitherapie helpt bij slapeloosheid, verbetert het geheugen en verhoogt de stemming. Het verhoogt de cerebrale doorbloeding en vermindert braindrain. Bijengif draagt bij tot de vermindering van nicotine- en alcoholafhankelijkheid. Het helpt bij osteochondrose, neuropathie, tremor van ledematen, neuritis, stotteren, migraine, tics, fobieën, hernia's, beroerte, hysterie, depressie, hersenverlamming, parkinsonisme, verlamming, parese, multiple sclerose en poliomyelitis.
Apitherapie: hemopoietisch systeem en cardiovasculair systeem
De apitherapie methode is in staat om de arteriële druk te verlagen en bloedvaten te verwijden.
Het helpt de hartfunctie te verbeteren en het cholesterolgehalte in het bloed te verlagen. Ook wordt bijengif gebruikt als een antiaggregant, anticoagulans en heeft het ook een anti-aritmisch effect. Het bijengif helpt het bloedvolume te verhogen. Apitherapie wordt gebruikt voor ziekten zoals angina pectoris, ischemische hartziekte, de gevolgen van een hartinfarct, spataderen, hypertensie, tromboflebitis van de onderste ledematen, cardiomyopathie, aritmie, bloedarmoede en myocarditis.
Ademhalingssysteem en apitherapie
Bijengif helpt om het sputum te verdunnen en de bronchiën uit te zetten, en heeft ook een slijmoplossend effect. Apitherapie behandelt uitstekend bronchiale astma, chronische bronchitis, pneumosclerose en de effecten van pleuritis.
Spijsverteringsstelsel en apitherapie
Bijengif stimuleert de lever, de peristaltiek van het maag-darmkanaal, verhoogt het aantal spijsverteringsenzymen, gal en maagsap. Het bijengif heeft een goed anti-ulcer effect en kan worden gebruikt voor een maagzweer van de maag en de twaalfvingerige darm. Gebruik geen bijengif tijdens verergering van cholelithiasis, gastroduodenitis en chronische aambeien.
Musculoskeletale en apitherapie
Apitherapie helpt bij het vervormen van osteoartritis, allergische en infectieuze artritis, reumatoïde artritis, de ziekte van Bechterew, de contractuur van contractuur en spiercontractuur.
Endocriene systeem en apitherapie
Apitherapie verhoogt de productie van corticosteroïden door de bijnieren. Deze methode verbetert de werking van de geslachtsklieren en de schildklier en helpt ook om de bloedsuikerspiegel te verlagen. Het behandelt diabetes type 2 en thyrotoxische struma.
Apitherapie helpt bij eczeem, psoriasis, neurodermitis, dermatitis, en bij huidverkleuring van elke lokalisatie.
Bijengif helpt ook bij oogaandoeningen: progressieve verziendheid of bijziendheid, iridocyclitis en glaucoom.
Met het urogenitale systeem behandelt het bijengif de menstruatiecyclus, pathologische menopauze, chronische adnexitis, hormonale en tubaire onvruchtbaarheid. Bij mannen is de lijst van genezen ziekten als volgt: impotentie, prostaatadenoom, prostatitis.
Contra-indicaties voor behandeling bij bijengif:
- intolerantie voor bijengif;
- zwangerschap;
- tuberculose;
- lever-, nierfalen;
- acute en chronische ziekte in de periode van exacerbatie;
- borstvoeding;
- De ziekte van Adison;
- vaccinatie (gedurende de hele maand na de laatste vaccinatie).