Hoe leer je een kind om voor zichzelf op te komen? Niet alle kinderen beheersen met succes zelfverdedigingslessen. In veel gevallen zijn kinderen zelfs nog complexer, omdat ze de angst niet kunnen overwinnen en ze angst hebben, wat ontevredenheid bij de vader kan veroorzaken. Daarom proberen ze minder te klagen over hun daders, hun emoties te verbergen en ook hun ouders niet te vertrouwen. De problemen zijn nog groter, omdat ze, door de steun voor volwassenen te verliezen, kinderen zich volkomen weerloos voelen. Hoewel als de baby vanaf de geboorte nog steeds timide is, de angst voor de wereld altijd zal zijn. Er zijn gevallen waarin kinderen worden gegeven aan een kleuterschool, zodat ze moed krijgen, maar soms vice versa. Daar kan ook hij beledigd zijn en stopt hij met de communicatie met andere kinderen. Het ging altijd uit om op het erf te spelen, maar nu kan het niet op straat worden getrokken.
Er is nog een extreme. Er zijn kinderen die gewend zijn om met vuisten naar overtreders te haasten, het is heel moeilijk om jezelf in een team te vinden en met elkaar overweg te kunnen. Ze worden hooligans genoemd en verdrijven deze kinderen dan vaak van de kleuterschool. En in gevallen waarin ouders de leiders van de kleuterschool overhalen om hun kind te vergeven, vormen zich speciale vacuümvormen rondom dit kind. Met hem wil je niet langer vrienden zijn en zelfs betrokken raken. En van iedereen weg voelen is niet erg prettig. En die mensen die van anderen worden afgewezen, worden meestal heel boos, ze willen wraak nemen. Het veroorzaakt haat. En zelfs op school kunnen kinderen de overtuiging hebben dat er alleen maar vijanden om hem heen zijn. En dit veroorzaakt depressie bij kinderen, wat soms zelfs tot zelfmoord leidt in de adolescentie.
Hoe hiermee om te gaan? Het kan allemaal in twee delen worden verdeeld, namelijk de houding tegenover deze situatie van kinderen en hun ouders zelf. De vraag rijst: misschien hebben de ouders zelf al eerder grieven opgeworpen en probeerden ze hun ideeën over het leven aan kinderen toe te schrijven? Het is jammer, maar dat is soms het geval. Maar waarom medelijden? Omdat deze methode bij kinderen een minderwaardigheidscomplex creëert. De grieven van kinderen zijn vaak niet hardnekkig en snel vergeten. Meestal wordt de vijand van gisteren een goede vriend, en misschien is het tegenovergestelde waar. En in het geval dat volwassenen zich inschrijven voor een overtreding, krijgen ze een meer formele uitstraling. Er zijn tijden dat veel volwassenen niet alleen de aandacht van kinderen vestigen op eenvoudige grieven, maar ze zeggen ook dat hun kind vernederd is. Natuurlijk zijn er echte vernederingen, wanneer klasgenoten of leraren iemand echt beledigen op een manier die vernederd kan worden. Meestal maken volwassenen echter een molshoop van een olifant en doen ze dit alleen maar slecht met hun kinderen. Belediging is een al erg genoeg en schadelijk gevoel.
Het kind moet geloven dat de wereld vol is van goed, zodat de ontwikkeling van het kind vol en normaal was. In de wereld kun je bepaalde momenten van het kwaad ontmoeten, maar alleen momenten, maar altijd goede triomfeert over het kwade. Zelfs de kinderen die een verschrikkelijke oorlog hebben meegemaakt, proberen ook alle verschrikkelijke ervaringen te vergeten. En natuurlijk wordt er veel in de loop van de tijd veel van vergeten en beginnen meer vreugdevolle indrukken te leven. Het zijn ouders en niemand anders die steun voor hun kind kan krijgen en het kind in staat stellen om te begrijpen hoeveel vriendelijkheid en rechtvaardigheid hen omringt. Het kind zelf moet zichzelf kunnen beschermen. Als hij zichzelf kon beschermen tegen de misbruikers zonder de hulp van buitenstaanders, zou hij dat natuurlijk wel doen. Niemand wil zich zwak voelen. In een tijd waarin hij zichzelf al kan verdedigen, zijn volwassenen niet nodig. De plicht van ouders om kinderen te beschermen tegen daders, maar op de juiste manier. Ook volwassenen kunnen immers niet alleen omgaan met de misbruikers, ze wenden zich zelfs tot de politie. Zelfs veel mensen denken dat alle kinderen nu erg agressief zijn. Maar je kunt zo niet aan iedereen denken. Volwassenen spelen in dit geval een belangrijke rol. Als ouders toestaan dat hun kinderen zich onfatsoenlijk gedragen, dan zullen ze zeker niet opgeven en zullen doen wat ze willen. En als volwassenen zullen onderwijzen, dan zullen de meest slecht gefokte jongens obhoytsya worden zonder een gevecht. Twee verschillende kleuterscholen of scholen, die op korte afstand van elkaar liggen, kunnen heel verschillend zijn. Vaak zijn er momenten waarop je alleen je kleuterschool of school kunt veranderen en alles op zijn plaats zal zijn. Als dit kind echter overal het slachtoffer van hooligans is, betekent dit dat het niet alleen in het team zit, maar ook dat er iets in zit dat daders uitlokt. Volwassenen zijn echter van mening dat hij een angst voor iedereen heeft. Hoe kun je angst overwinnen? Allereerst moet je de angst in jezelf overwinnen. Het is gemakkelijker voor een kind om angst te overwinnen als hij iemand verdedigt, niet hijzelf. Dit is een geweldige stimulans, omdat hij zijn ervaringen vergeet. Vervolgens nemen volwassenen hun kinderen mee naar een vreedzame oplossing van het conflict door een wapenstilstand en proberen het kind een beetje medelijden te geven met zijn tegenstander. En om eerlijk te zijn, iedereen op elke leeftijd moet voor zichzelf op kunnen komen, omdat het leven erg wreed is.