Shakira: interview

- Klopt het dat je een wonderkind was?
- Ik weet het niet, ik beschouwde mezelf als alle anderen. Ik heb gewoon geweldige ouders, vooral mijn vader. Ik was het enige kind, maar de paus kreeg nog acht kinderen uit het vorige huwelijk. Niet alleen dat mijn dierbaren er alles aan deden, dus schreef Dad artikelen in kranten zelfs in zijn vrije tijd. Het gezin regeerde een creatieve sfeer. Ik herinner het me, ik heb de Kerstman zelfs gevraagd om me een typemachine te geven.

- Je leest het in drie jaar, om vier uur - schreef het eerste gedicht, om acht uur - het eerste nummer, op veertien - ondertekende al een contract met Sony. Mijn hoofd tolde niet?
- En er was niets aan de hand - mijn eerste records waren helemaal niet succesvol. Ik deed gewoon wat ik echt wilde. En mijn vader en moeder hebben me geholpen.

- En wanneer je je voelde: alles, ik ben een ster?
- Beter om te zeggen, ik voelde dat ik al liedjes zou gaan componeren, ze zou veranderen in een show, een vakantie voor mezelf en voor het publiek. Toen ik vijftien was, verhuisden mijn moeder en ik naar de hoofdstad van Colombia, Bagotu. Daar nam ik deel aan wedstrijden, speelde in de tv-serie en besefte dat tv niets voor mij is. Tegen die tijd hoorde ik veel Engelstalige bands als Led Zeppelin, The Beatles, Nirvana. En ik besloot mijn muziek stijver te maken. Sony nam het met begrip en bracht mijn album "Barefoot" (Pies Descalzos) uit. Hij verkocht meer dan vijf miljoen exemplaren, het was geweldig!

- Heb je in het Spaans gezongen?
- Natuurlijk. En in het Portugees. Maar ik werd heel goed ontvangen, bijvoorbeeld in Turkije, in Frankrijk, in Canada. Als het publiek het woord niet eens begrijpt, voelt het energie, emoties, en dit is het belangrijkste.

- Maar voor succes in de VS heeft u Engels nodig?
- Natuurlijk, ik studeerde ook Engels in de studio, terwijl ik aan het werk was. Aan het eind van de jaren negentig begon in de Verenigde Staten een boom van Latijns-Amerikaanse muziek en Latijns-Amerikaanse cultuur. Ik heb geluk dat ik in welke taal dan ook begrepen word.

- Je succes is geweldig; het lijkt erop dat je overal tijd hebt. Wat is de normale dag van Shakira?
- Ik heb geen gewone dagen gehad. Alleen soms wanneer ik thuis ben op de Bahama's. Daar kan ik spelen met mijn honden, waterbloemen, een boek lezen. En dan begint het gekke huis: repetities, platen, concerten, kruisingen, interviews ...

- Wil je alles controleren?
- Misschien wel, ja. Ik ben een perfectionist, ik hou van discipline. Maar ik probeer te genieten van wat ik doe, anders valt alles uit elkaar.

- Er zijn legendes over je vriendschap met Marquez. Waarom weiger je in de film te verschijnen in zijn boek "Love during the pest"?
- Gabriel Marquez is de trots van mijn land, ouders houden van zijn boeken. Ik herinner me dat toen mijn moeder 'Honderd jaar eenzaamheid' las, ze alle personages op een stuk papier markeerde, om niet in de war te raken. Het feit dat hij de aandacht op me vestigde en zo opmerkelijk over mij spreekt, is echt een grote eer. Maar de film is niet gefilmd door Marquez. Toen ik het script las en zag dat ik me moest uitkleden, was ik bang. Ik kan me niet voorstellen hoe mijn vader dit zal zien.

- Ja, maar hij zag je op het podium?
- Ik zag het. Daar zing en danst ik. Ja, het is sexy, maar daar is de dans voor. Een striptease is niets voor mij.

- Je vriendin Beyonce heeft lang getrokken, maar nog steeds getrouwd. Over je relatie met Antonio De La Rua gaan veel tegenstrijdige geruchten. Ga je trouwen?
"Wie iets zegt, we houden van elkaar." In het leven is er niets belangrijker dan liefde. En ik zeg niet dat ik eerst een carrière ga maken, ik rol de wereld rond met concerten, verdien al het geld en dan zal ik aan het gezin denken. Nee, dat is het niet. We moeten gewoon volwassen worden. En dan trouwen.

- Hoe ziet de bruiloft van je droom eruit?
- Een witte jurk is verplicht (lacht) en de ceremonie is ergens aan een prachtige kust. Waarschijnlijk wel.
wmj.ru