De houder van Hollywood's meest blauwe ogen stierf

De legendarische Amerikaanse acteur Paul Newman overleed vrijdag aan longkanker. Hij stierf op zijn boerderij in Connecticut, omringd door familie en vrienden, op 83-jarige leeftijd.

Een ernstige ziekte bij de acteur, die de eigenaar van de beroemdste blauwe ogen in de geschiedenis van de cinema werd genoemd, werd eerder dit jaar ontdekt. In New York's Cancer Center onderging Newman een chemotherapie-onderzoek, maar de artsen waren niet succesvol: ze moesten toegeven dat er maar een paar weken restten voor de acteur om te leven. Toen Paul dit te weten kwam, weigerde hij de behandeling en vroeg hem om het thuis te schrijven om deze tijd met vrienden en familie door te brengen. Bovendien moest hij zijn wil opruimen.

Newman werd op 26 januari 1925 in Cleveland geboren. De eerste grote kinorol in de historische film "The Silver Bowl" (1954) kreeg kritiek van bajonetten. Een paar jaar later verving hij de ontijdige dode Jameson Dean, speelde de rol van bokser Rocky Graziano in de film 'Iemand in de hemel houdt van mij'. Vanaf dit moment is Newman beroemd geworden. Zijn acteercarrière duurde een halve eeuw en eindigde in 2007. Zijn beroemdste films zijn "The Cat on the Hot-Roof" (1958), "Butch Cassidy and Sundance Kid" (1969), "Afera" (1973), "Hell in the Sky" (1974). Hij werd tien keer genomineerd voor de Oscar, waarvan er acht werden genomineerd voor Beste Acteur. Zijn eerste "Oscar" Newman ontving voor zijn rol in Martin Scorsese's film "The Color of Money" (1986). Bovendien is Paul Newman de eigenaar van de "Oscar" voor zijn bijdrage aan het maken van films. Hij produceerde ook nog 10 schilderijen en scenarioschrijvers in zes andere.

Newman stond bekend om zijn maatschappelijke positie. De Amerikaanse president Richard Nixon nam Paul, de enige van alle filmmakers, op in zijn beroemde lijst van "20 persoonlijke vijanden." In februari 2008 zou de acteur het theater gaan uitproberen: hij was van plan om het toneelstuk 'Over muizen en mensen' te spelen op basis van hetzelfde verhaal van John Steinbeck, maar hij had geen tijd.