Dit is een nogal controversiële vraag - hoe effectief is kruidengeneeskunde en of het een alternatieve behandelmethode is. Maar één ding is duidelijk - deze behandeling wordt gemakkelijker waargenomen, zonder een giftige verandering in het lichaam te veroorzaken. In de meeste gevallen, als u het effect van een bepaalde remedie goed onderzoekt en correct toepast, kan dit niet alleen leiden tot volledige genezing, maar ook tot versterking van het lichaam als geheel. Dus fytotherapie: definitie, voor- en nadelen is het onderwerp van gesprek voor vandaag.
De essentie van fytotherapie
Het meest waardevol voor een persoon is ongetwijfeld zijn gezondheid, die grotendeels afhangt van de manier van leven en de relatie met de omgeving. Wanneer zich problemen voordoen, zijn velen van ons op zoek naar nieuwe, effectievere en 'prestigieuze' synthetische drugs, waarbij ze de oude volksgeneeskunde vergeten. Maar na duizenden jaren werd een persoon alleen met behulp van kruiden behandeld (en met succes behandeld).
Fytotherapie is een alternatieve behandeling op basis van de helende eigenschappen van kruiden, die goed wordt verdragen en weinig ernstige bijwerkingen heeft. Tot op heden zijn ongeveer 500.000 soorten planten bekend, maar slechts ongeveer 5% daarvan worden beschouwd als farmacologisch actieve stoffen. Dit toont maar één ding - er zijn een groot aantal soorten die nog niet door artsen zijn bestudeerd en er zijn mogelijkheden om nieuwe geneeskrachtige eigenschappen van planten te ontdekken.
In Rusland worden ongeveer 650 medicinale planten gebruikt, 300 soorten worden jaarlijks verzameld. Vanwege verschillende klimatologische en bodemomstandigheden, zijn de natuurlijke stocks van kruiden ook verschillend. Dit hangt af van de voedselbronnen van planten die een hoog percentage biologisch actieve stoffen bevatten. Ze zijn rijk aan verschillende chemische verbindingen, zoals alkaloïden, glycosiden, saponinen, polysacchariden, tannines, flavonoïden, coumarinen, essentiële oliën, vitamines en sporenelementen.
"Geneeskunde is de kunst om de helende kracht van de natuur te gebruiken"
Deze mening werd door Hippocrates tot uitdrukking gebracht en is door de eeuwen heen herhaaldelijk getest. Zelfs in het oude Assyrië waren er bijvoorbeeld speciale scholen voor het kweken van medicinale planten en oude Egyptische papyri beschreven het gunstige effect op het lichaam van veel planten, zoals munt, weegbree en papaver.
Voor de eerste keer stelde een Romeinse arts, Galen Claudius, voor om tincturen en plantenextracten met medicinale intenties te gebruiken. Avicenna heeft op haar beurt een catalogus samengesteld voor medische doeleinden, die meer dan 900 planten beschrijft, waarvan de meeste vandaag officieel als medicinaal worden beschouwd. Enkele eeuwen later kwam een soort fytotherapie naar de Thraciërs en Slaven, die ook veel belang hechten aan de processen van invloed en effectiviteit van planten op het menselijk lichaam. Fytotherapie wordt geleidelijk een van de belangrijkste items van de traditionele geneeskunde.
Tegenwoordig gebruikt volgens de WHO ongeveer 80% van de mensen geneesmiddelen van natuurlijke oorsprong in het primaire zorgsysteem. Dit feit spreekt voor niets anders dan fytotherapie. Mensen bestuderen de voordelen en nadelen van deze methode al heel lang en behoorlijk succesvol. Het biedt ook geweldige mogelijkheden om farmaceutische bedrijven ertoe aan te zetten medicinale planten te gebruiken voor de synthese van biologisch actieve additieven en geneesmiddelen op verschillende gebieden van de geneeskunde.
Hoe worden ze behandeld met fytotherapie?
Alle medicinale planten die geen giftige en zeer giftige stoffen bevatten, kunnen worden gebruikt om formuleringen voor binnen- en buitengebruik thuis te bereiden. De bereidingswijze hangt meestal af van de chemische samenstelling van de actieve stoffen, hun oplosbaarheid in verschillende vloeistoffen (bijvoorbeeld in water of alcohol), zoals plantendelen (bloemen, bladeren, wortels, zaden, enz.).
De meest gebruikte volksgeneesmiddelen zijn extracten, infusen en afkooksels. Elk product heeft zijn voor- en nadelen. Ze zijn gemaakt van bladeren, bloemen of andere plantorganen, waaruit het gemakkelijk is om actieve stoffen te extraheren die zijn bereid in de vorm van een infuus. De enige uitzondering zijn de druiven, die als afkooksel worden bereid, evenals alle harde delen van planten.
- Infusies (infusies)
Bereid uit gehakte kruiden, die in een porseleinen of glazen bak worden geplaatst en met de aanbevolen hoeveelheid water worden gegoten. Het is beter dat het water een temperatuur heeft die niet hoger is dan in de kamer. Het vat wordt gesloten met een deksel en gedurende 15 minuten in een kokend waterbad verwarmd, vaak geroerd. Nadat je het uit het waterbad hebt gehaald, moet je het ongeveer 45 minuten laten staan, waarna de infusie wordt toegevoegd met water in de voorgeschreven grootte. - drankje
Dit zijn extracten verkregen na langdurige verwarming van de planten in een waterbad. Kruiden worden in een porseleinen vat geplaatst en met de aanbevolen hoeveelheid gekookt water gegoten, gedurende 30 minuten met water doordrenkt, voortdurend geroerd. Nadat het medicijn is afgekoeld tot kamertemperatuur, gefilterd en op het juiste volume gebracht. De basisvereisten voor opening en infusie moeten dagelijks klaar zijn, ze moeten worden bewaard op een donkere en koele plaats, maar niet meer dan 3 dagen. Opgemerkt moet worden dat infusies en afkooksels van plantaardige materialen een bijzonder sterk effect hebben en alleen op recept worden gebruikt. - Tincturen op alcohol
Ze worden geproduceerd door alcoholische vloeistoffen, water en etherextract toe te voegen aan grondstoffen en het eindproduct wordt zonder verwarming verkregen. Meestal is 70% van de alcohol vereist om hen voor te bereiden. Het plantenmateriaal wordt in een geschikte houder geplaatst en met alcohol, gekookt water gegoten en gedurende 7 dagen bewaard. Na een week wordt de tinctuur gefilterd en in een constante houder gegoten. Tinctuur kan lange tijd worden gebruikt, het wordt niet slechter en verliest zijn eigenschappen niet. Bovendien maximaliseert de tinctuur de smaakkarakteristiek van de grondstof. - extracten
Dit zijn geconcentreerde extracten van plantaardig materiaal. Afhankelijk van de volgorde van bereiding, kunnen ze vloeibaar, dik of vloeibaar zijn met een vochtgehalte van niet meer dan 5%. Niet aanbevolen voor thuisvoorbereiding. - compressen
Fijn gehakte grasdelen worden een beetje gegoten met warm water (30 °). Het wordt extern toegepast in de vorm van compressen. Het is simpelweg om de plantenmassa in gaas te verspreiden en op de zere plek te leggen.
Dit type behandeling is een integraal onderdeel van de cultuur van veel mensen en neemt een belangrijke plaats in in het menselijk leven. In dit opzicht is de bereiding van effectievere geneesmiddelen voor de behandeling en preventie van ziekten op basis van medicinale planten van bijzonder belang. In de wereldpraktijk wordt ongeveer 40% van de geneesmiddelen die worden verkregen uit de chemische en farmaceutische industrie bereid uit plantaardige grondstoffen. Op basis van medicinale planten produceert u ongeveer 80% van de geneesmiddelen die nodig zijn voor de behandeling van cardiovasculaire aandoeningen, pulmonale en gastro-intestinale aandoeningen.
Geneeskrachtige planten worden gebruikt als grondstof voor de isolatie van chemicaliën die door verschillende werkingsmethoden zijn onderverdeeld in corticosteroïden, hormonen en andere.
Bijzonder nuttig is het gebruik van kruiden en daaruit verkregen preparaten voor de behandeling van chronische ziekten die langdurige blootstelling vereisen. De goede verdraagbaarheid en lage toxiciteit van de meeste van hen maken een langdurige behandeling mogelijk wanneer ze geen stoffen bevatten die verslavend kunnen zijn en verslaving kunnen veroorzaken.
Opgemerkt moet worden dat ongecontroleerde, onredelijke en onjuiste acceptatie van geneesmiddelen en plantaardige additieven in sommige gevallen kan leiden tot negatieve gevolgen voor het lichaam. Er moet speciale aandacht worden besteed aan zwangere vrouwen, jonge kinderen en mensen met allergieën. Ook is fytotherapie niet veilig voor diegenen die intolerantie voor bepaalde stoffen hebben aangetoond. In dergelijke gevallen is specialistisch advies verplicht.