Hoe de crisis te overleven, advies van de psycholoog

In de biografie van elke persoon treden crises op als gevolg van externe omstandigheden en crises, waarvan de oorzaken binnen de persoonlijkheid zelf liggen, worden ook ouderdomscrises genoemd.
Het kind wordt gegeven aan de kleuterschool, het kind gaat naar school, de jongeman komt de universiteit binnen, de persoon gaat eerst naar zijn werk en gaat jaren later met pensioen. Je gaat naar een andere stad, of na vele jaren samen leven, verlaat je man je ... Al deze "keerpunten" of crises vereisen dat iemand beslissingen neemt, nieuwe vormen van gedrag ontwikkelt. We moeten veranderen, of we het nu leuk vinden of niet.
Moet je wennen aan de nieuwe levensomstandigheden? Dit is dus een aanpassingscrisis. Om het succesvol te overwinnen, is het belangrijk om niet te haasten, om een ​​maximum aan "informatie voor reflectie" te verzamelen. Beter uw lichaam ondersteunen met vitamines, extra uren slaap, favoriete eten. U zult zien: geleidelijk zal de crisis vanzelf eindigen. Dit geldt evenzeer voor een peuter die naar een kleuterschool ging en voor een medewerker die voor het eerst de stoel van de chef nam. Ze kunnen hun familieleden helpen en ondersteunen als ze aandachtig en vriendelijk luisteren naar iemand die een nieuwe leefruimte bestudeert.
Veel gezinnen doorlopen de zogenaamde "periode van een verlaten nest". De kinderen groeiden op en verlieten hun huis. Ouders die gewend zijn aan levensproblemen van kinderen, vinden ineens veel vrije tijd. Ze moeten een nieuwe betekenis van het leven en nieuwe contactpunten met elkaar vinden. Soms kunnen de moeilijkheden van een dergelijke periode een echtscheiding veroorzaken bij de echtgenoten, die alleen verenigd zijn door zorgen voor kinderen.

Zulke crises als de "periode van een verlaten nest" worden ook existentiële of betekenisvolle crises genoemd. Door de omstandigheden verliest een persoon wat ooit de kern van zijn bestaan ​​was. Het kan de vernietiging zijn van eerdere relaties, scheiding of dood van een geliefde, verlies van werk. Hoe verder te leven? Vind een nieuwe betekenis. Als een persoon dit probleem niet kan oplossen, zal hij een gevoel van existentieel vacuüm, innerlijke leegte ervaren. Een langdurige onderbreking in deze toestand ondermijnt immuniteit, begint de ziekte te vervolgen - artsen noemen ze psychosomatisch, dat wil zeggen, veroorzaakt door psychologische oorzaken, en schrijven een kalmerend middel voor de patiënt voor.

De betekeniscrisis wordt vaak ervaren door mensen die met pensioen zijn gegaan, vooral als ze van hun werk hielden. Volgens statistieken heeft ongeveer 70% van de ouderen op de een of andere manier last van depressie. Uittreden uit de existentiële crisis zal de contacten met mensen en een actieve levenspositie helpen. Laat je handen niet los! Je moet jezelf uitproberen in nieuwe activiteiten. Om te reizen, ontmoet u klasgenoten en klasgenoten, bezoekt u familieleden die in andere steden en zelfs in andere landen wonen. Je kunt het beroep veranderen, terug naar school gaan, een nieuwe hobby leren. Een oudere vrouw hielp bijvoorbeeld haar dochter haar dochter op te voeden. Het meisje groeide op. Op een gegeven moment voelde de vrouw dat haar familie geen hulp meer nodig had, dat haar zorgen haar dochter en kleindochter irriteerden. En toen kreeg ze een baan als oppas en begon ze het 5-jarige meisje van iemand anders te onderwijzen. Nanny werd zo vriendelijk met haar kleine afdeling dat ze nu onafscheidelijk zijn. Het leven heeft een nieuwe betekenis!
Heeft een van je dierbaren last van existentiële depressies? Weet nu, deze persoon ervaart een crisis van betekenis, vooral in de behoefte aan aandacht van geliefden. Laat hem niet alleen met zware gedachten! Aarzel niet om hem lastig te vallen met je bezoeken, om hulp te vragen, zelfs als je het niet speciaal nodig hebt. Het gevoel dat je iemand nodig hebt, geeft kracht.

... En intern
Nu zijn crises veroorzaakt door interne oorzaken leeftijdgerelateerde crises. Iedereen kent de symptomen van de crisis van 3 jaar: negativisme, koppigheid, koppigheid. Het kind realiseert zijn "ik", streeft naar onafhankelijkheid, wat in tegenspraak is met de oude manier van leven, waar alle beslissingen door volwassenen werden genomen. De volgende crisis van 7 jaar wordt veroorzaakt door het feit dat het kind krap wordt van zijn gezin, hij de samenleving wil - in de tuin, op school, in het sportgedeelte. De crisis van de adolescentie is gewijd aan de volumes van psychologische literatuur, en toch is de beste aanbeveling de woorden: "Wees geduldig, het is niet voor altijd."
Als de crises van kinderen in de regel nogal strak gebonden zijn aan een bepaalde leeftijd, dan zijn de leeftijdsgrenzen van crises bij volwassenen redelijk bepaald.
U hebt bijvoorbeeld gewetensvol gestudeerd aan een universiteit, vervolgens voortgezet onderwijs op graduate school, getrouwd, uw tijd gedeeld tussen gezin en werk, succesvol carrière gemaakt en geprobeerd de houder van de haard te zijn. Ja, je ontwikkelt je als een professional, en toch worden niet alle doelen die in je jeugd zijn geschetst door jou bereikt en is het grootste deel van het levenspad al gepasseerd. Er komt een crisis - een herziening van de oude houdingen, idealen, doelen.

Nog een voorbeeld: een vrouw wendt zich tot een psycholoog en vertelt haar met tranen dat haar man niet herkent - hij veranderde plotseling volledig. Ze communiceert nauwelijks met haar. Hij maakte ruzie met oude vrienden, hij strijdt op het werk. Komt nukkig naar huis, sluit zich in zijn kamer. Ik ga naar een boeddhistisch klooster. "Je weet helemaal niets van het Boeddhisme!" - echtgenotes van zijn vrouw. "Niets, ik zal het uitzoeken," protesteert haar man.
Wat moet deze vrouw adviseren? Hetzelfde als de ouders van een rebelse tiener, - wees geduldig. Crisis is een tijdelijk fenomeen. Maak geen ruzie met haar man, neem aanstoot aan hem. We nemen immers geen aanstoot aan de patiënt met hitte en we overtuigen hem niet om uit bed te komen! de taak van de naaste in deze periode is om naast de 'zieke' te zijn, met hem zijn ervaringen te bespreken, zich te onthouden van onbezonnen acties en toch: wees voorbereid op het feit dat je inheemse persoon in iets anders zal zijn.
Als een rups verandert hij in een vlinder, bevriest hij zich en verbergt hij zich in een pop, dus een persoon heeft tijdens de crisis een time-out nodig om zichzelf te begrijpen, om de globale veranderingen die zich in zijn ziel hebben voorgedaan te realiseren.

Hoe de crisis overleven?
Het is belangrijk om te begrijpen dat een crisis een noodzakelijke, maar geen pijnlijke aandoening is. Ik moet toegeven dat het tijd is om iets in mijn leven te veranderen en veranderen. Dit is de tijd van hard werken van de ziel, dus maak er een geschikte omgeving voor! Neem een ​​voorbeeld van onze kleinere broers: bij het voorbereiden om te verpoppen, verbergt de rups zich op een afgelegen plek, de slang die van huid verandert, kruipt in het struikgewas. Gebruik geen sedativa, loop alleen in de natuur. "Inzichten zijn de kinderen van de stilte", schreef Yevtushenko. Het is interne stilte die je zal helpen om naar een nieuwe staat te gaan. De gedragsstrategie in dit geval is het tegenovergestelde van de strategie die moet worden gekozen in de existentiële crisis. Verminder de werklast tot een minimum, laat ze geld verliezen, maar vind gemoedsrust. Leg aan je familie uit dat je nu meer dan ooit behoefte hebt aan vrede en eenzaamheid.

In een crisissituatie heeft een persoon een groter conflict: probeer de relatie niet te achterhalen. Blijf kritisch over je woorden en acties, zorg goed voor je collega's en respecteer.
De grootste fout van mensen die de ouderdomscrisis ervaren, is een poging om anderen de schuld te geven van hun innerlijke ongemak. Maar anderen de schuld geven voor hun problemen is een teken van psychologische onvolwassenheid en infantilisme. Wees niet ontmoedigd! Vraag jezelf af: "Wat kan deze crisis me brengen?" Het doet pijn om afstand te doen van de oude huid. Maar het is noodzakelijk, omdat het groei belemmert.