Het verhaal van het leven van Anne Burda
Vertel het verhaal over de oprichting van het tijdschrift "Burda", maar niet te zwijgen over zijn belangrijkste "moeder" Anne Burda - zeg dan helemaal niets. Anna Magdalena Limminger, die ook Anne Burda is, werd op 28 juli 1909 geboren in een klein Duits stadje genaamd Offenburg. De naam waaronder Anna de wereldgeschiedenis binnenkwam, is ontstaan in haar aller kinderjaren - zij was het die door haar ouders werd gebeld omdat ze dol was op het zingen van een kinderliedje, dat 'Annchen from Trau' heette. Na het afstuderen van school, en daarna een handelsschool, trouwde het meisje met Franz Burda. Van financieel welzijn, de nieuw gemaakte familie had een doctoraat in de geschiedenis en een kleine boekdrukkerij. Maar Annie vond het niet leuk om op één plek te zitten en tevreden te zijn met wat er is. Ze had altijd een goede smaak en was bekend in de mode. Daarom zag Annie er altijd uit als Hollywood. Haar belangrijkste credo in die tijd was: "Als je je financiën niet toestaat om je te kleden van Dior, zal een naald en draad, smaak en verbeelding je er zeker modieus en stijlvol uit laten zien ...". En zelfs zijn vrouw drie zonen geven, de vrouw veranderde nooit haar goede smaak en stijl.
Geschiedenis van het tijdschrift
Op veertigjarige leeftijd besloot Enne Burda zich niet alleen als een moeder, maar ook als een succesvolle vrouw te realiseren. En in de eerste plaats was ze gemotiveerd door de belangstelling van haar vrienden, die een vrouw onvermoeibaar een vrouw toewerpen over hoe ze erin slaagde er zo mooi en gekleed uit te zien. Al in 1949 nam Enne het voortouw om haar man in eigen handen te publiceren. De eerste basis voor de creatie van zijn nieuwe 'kind' was het drukken van niet-boeken, maar tijdschriften. En het allereerste tijdschrift, dat het licht van onder de werktuigmachine van de uitgeverij Enne Burda zag, was een tijdschrift met dezelfde naam, "Burda Modern". Met behulp van dit tijdschrift besloot Enne alle vragen te beantwoorden die haar vrienden kwelden.
Het idee om een vrouwenmagazine te publiceren, waarin modieuze patronen van stijlvolle dameskleding werden geplaatst, bleek een zeer winstgevende onderneming met een uitstekend inkomen. De oplage van het eerste exemplaar van de dameseditie was ongeveer honderdduizend. Maar in ongeveer vijftien jaar heeft deze oplage alleen al in Duitsland een miljoen exemplaren bereikt. Het tijdschrift "Burda" is een echt geschenk geworden voor eerlijke seks over de hele wereld. Het is vanwege de oprichting van dit tijdschrift dat vrouwen, door het voorbeeld van de onovertroffen Enne, met hun eigen handen leerden om voor zichzelf modieuze jurken te creëren die hun imago benadrukten. Maar de auteur van het tijdschrift is niet gestopt en heeft haar publicatie voortdurend verbeterd. In steden zoals New York en Manhattan, opende Burda kleine boetieks, waarin ze zorgde voor het aanpassen van de kledingmodellen die ze haar lezers aanbood. Dergelijke 'modeshows' hadden een enorm succes, wat op zijn beurt de stijging van de beoordeling van de editie zelf positief beïnvloedde. Het belangrijkste doel van Anne was om alle lezers tevreden te stellen. Daarom was ze er vast van overtuigd dat het gemak van de modellen van de voorgestelde kleding op de eerste plaats zou moeten liggen. Trouwens, ondanks het feit dat Burda zich al iets kon veroorloven, hield ze niet op zich te verwennen met modieuze en stijlvolle outfits die ze zelf naaide en wiens modellen ze op de bladzijden van haar tijdschrift plaatste.
Na een tijdje was het Burda Modern-magazine niet langer slechts een tijdschrift en verkreeg het de status van iets meer en meer wereldwijd. Overal ter wereld werden winkels geopend, waar vooral lezers kleding voor zichzelf konden kopen, wat nodig was voor bepaalde modellen van maatwerk. Ook hier kun je speciale accessoires en zelfs oude uittreksels van het tijdschrift zelf kopen.
Uitbreiding van de grenzen van uitgeverij "Burda"
Na de oprichting van het tijdschrift en de wereldwijde erkenning kreeg het kleine familieprinthuis van de Burda-familie geleidelijk de status van de grootste uitgeverij die over de hele wereld werd gesproken. Naast het tijdschrift Burda Modern, zag de wereld een ander tijdschrift, Burdins 'geesteskind', genaamd 'Burda internationality'. Deze editie was volledig gewijd aan koken en de functies ervan. Maar het verhaal over het maken van tijdschriften genaamd Burda eindigde daar niet en de journaaledities Anna, Karina en Verena werden toegevoegd aan hun "minnelijke gelederen". Dit was een uitgebreid handboek voor het breien, evenals het zelf maken van kerstboomversieringen, speelgoed en poppen. Ook op de pagina's van deze tijdschriften kunt u advies vinden over borduurwerk, handwerken, de inrichting van een huis, een tuin, een tuin. Deze tijdschriften waren niet alleen bedoeld voor de vrije tijd van vrouwen, maar voor het hele gezin. Een interessant feit is dat zelfs mannen fervente lezers van dergelijke tijdschriften zijn geworden.
Het was niet toevallig dat in het naoorlogse Duitsland Enne Burda het 'Duitse wonder van de economie' werd genoemd. Gelijk aan hoe ze buiten het bereik van een enkel tijdschrift ging, was ze in staat om het hele land te bereiken, wat haar en haar 'kind' grote roem en succes bracht. In de nalatenschap na zichzelf kon deze vrouw honderden landen verlaten waar haar "gedrukte woord", twintig talen, waarnaar het tijdschrift werd vertaald, en een miljoen lezers- en bewonderaarsleger van de publicatie werden gelezen. Enne Burda heeft zich in 1994 volledig teruggetrokken uit de publicatie en heeft al haar krachten en legaten van de wereldberoemde Burda overgedragen aan haar zonen. In 2005 stierf ze op 2 november. Vrouwen over de hele wereld zullen Ann vele decennia lang bedanken omdat ze de wereld heeft geleerd om mooi te leven en dat ook na haar dood. De uitgeverij "Burda" leeft en bloeit tot op de dag van vandaag en vermaakt zijn mooie lezers met zijn interessante publicaties allemaal in hetzelfde tijdschrift genaamd "Burda".