Voorschoolse leeftijd is een periode waarin een kind actief de wereld om hem heen leert. Kleuters hebben hun eigen psychologische ontwikkelingskenmerken. Beginnend om te lopen, maakt het kind veel ontdekkingen, maakt kennis met de voorwerpen die zich in de kamer, op straat of op de kleuterschool bevinden. Hij neemt verschillende voorwerpen op, onderzoekt ze, luistert naar de geluiden die uit het onderwerp komen, hij weet welke eigenschappen en eigenschappen dit object heeft. Tijdens deze periode wordt het kind visueel-figuratief en visueel-efficiënt gedacht.
Op 5-6 jarige leeftijd absorbeert het kind, net als een spons, alle informatie. Wetenschappers hebben bewezen dat in deze leeftijdsperiode het kind zoveel informatie onthoudt, hoeveel later hij zich nooit zal herinneren in het leven. Dit is de periode waarin het kind geïnteresseerd is in alles wat zijn horizon kan verruimen en hierbij de wereld om hem heen helpt.
Emotionele sfeer
In het algemeen wordt de voorschoolse leeftijd gekenmerkt door rustige emotionaliteit. Ze hebben geen conflicten en sterke affectieve uitbraken om minder belangrijke redenen. Maar dit betekent niet dat de verzadiging van het emotionele leven van het kind zal afnemen. De dag van de kleuter is tenslotte zo vervuld van emoties dat het kind 's avonds moe is en volledig uitgeput raakt.
Gedurende deze periode verandert ook de structuur van emotionele processen. Eerder waren motorische en vegetatieve reacties onderdeel van emotionele processen, die bewaard blijven in kleuters, maar de externe expressie van emoties krijgt een meer ingetogen vorm. De kleuter begint te rouwen en verblijden zich niet alleen van het werk dat hij nu doet, maar ook van wat hij in de toekomst gaat doen.
Alles wat een kleuter doet - tekenen, spelen, vormen, constructies, helpt de moeder, huishoudelijke klusjes te doen - moet een heldere emotionele kleur hebben, anders zal het snel instorten of helemaal niet gebeuren. Dit komt omdat het kind op deze leeftijd niet in staat is om werk te doen dat niet interessant voor hem is.
Motiverende sfeer
Achterstelling van motieven wordt beschouwd als het belangrijkste persoonlijke mechanisme dat tijdens deze periode wordt gevormd. Voorschoolse leeftijd is een tijd waarin de achterstelling van motieven zich begint te manifesteren, die zich vervolgens consequent blijft ontwikkelen. Als het kind tegelijkertijd verschillende verlangens had, dan was het voor hem een bijna onoplosbare situatie (het was moeilijk voor hem om de keuze te maken). Na verloop van tijd krijgt de kleuter een andere betekenis en kracht en kan hij gemakkelijk een keuze maken in termen van keuze. Na verloop van tijd zal het kind leren zijn directe motieven te onderdrukken en zal het niet langer reageren op verleidelijke objecten, omdat hij sterkere motieven zal hebben die als "beperkers" zullen dienen.
Voor de schooljongen is het belangrijkste motief de beloning, aanmoediging. Een zwakker motief is straf, maar de eigen belofte van het kind is over het algemeen een zwak motief. Het is nutteloos voor kinderen om beloften te eisen, en het is schadelijk, omdat kinderen hun beloften in een aantal gevallen niet nakomen, en een aantal onvervulde geloften en verzekeringen ontwikkelen onvoorzichtigheid en niet-dwingendheid bij het kind. Het zwakste is het directe verbod om iets te doen, vooral als het verbod niet wordt versterkt door extra motieven.
Het kind assimileert in deze periode de ethische normen die in de samenleving worden geaccepteerd, leert acties te evalueren, rekening houdend met de normen van de moraal, hun gedrag past zich aan deze normen aan. Het kind heeft een ethische ervaring. Ten eerste evalueert het kind de acties van andere mensen, bijvoorbeeld literaire helden of andere kinderen, omdat hun acties nog niet kunnen worden geëvalueerd.
Op deze leeftijd is een belangrijke indicator de geschatte houding van de kleuter tegenover anderen en zichzelf. Kleuters zijn vaak kritisch over hun tekortkomingen, hun leeftijdsgenoten krijgen persoonlijke kenmerken, noteren de relatie tussen het kind en de volwassene, evenals tussen de volwassene en de volwassene. Ouders zijn echter een voorbeeld voor kinderen. Daarom is het belangrijk voor ouders om positieve informatie bij het kind te plaatsen, of dit nu persoonlijke of intellectuele informatie is, het mag geen angst, angst of belediging in het kind veroorzaken.
Wanneer een kind de leeftijd van 6-7 jaar bereikt, begint hij zichzelf in het verleden te herinneren, zich in het heden te realiseren en in de toekomst te vertegenwoordigen.