Wederzijdse betrekkingen van echtgenoten tijdens de echtscheidingsperiode

Het leven is zo geregeld dat mensen elkaar ontmoeten, verliefd worden, een gezin stichten, kinderen baren en soms hun hele leven samen blijven wonen. Maar hoe vaak in dit gezinsleven iets niet wordt gevraagd, het lukt niet, het gezin verlaat liefde en wederzijds begrip en geluk leeft niet meer in het gezin en het gezin begint uit te breken in een enkel "ik".

Op dat moment klinkt een onaangenaam gekletter als het woord 'scheiding'. Ooit zei de grote Leo Tolstoj dat gelukkige gezinnen op elkaar lijken en dat elk ongelukkig gezin op zijn eigen manier ongelukkig is. In de twee eeuwen die voorbij zijn gegaan sinds deze woorden, is er niets veranderd. Als het gezin wordt gevormd en gelukkig, dan wordt deze reden niet gezocht, en als iets in het gezinsleven fout is gegaan en niet daar, dan wil ik de bronnen vinden, bepalen wie de schuldige is, in wat precies de schuldige is.

Ik wil begrijpen wat er precies brak in de relaties van mensen wier blije gezichten kijken naar trouwfoto's en of het mogelijk is om het te repareren, of dat alles echt onherroepelijk is afgebroken, er geen omgekeerde beweging is en echtscheiding de enige en beste uitweg is.

Ondanks alle verschillende oorzaken van echtscheiding, de vele versies die aan beide zijden naar voren zijn gebracht - de belangrijkste redenen die tot echtscheiding leiden, kunnen worden teruggebracht tot de volgende groepen.

De eerste groep is echtscheiding, echt de enige mogelijkheid voor een familielid om hun leven, gezondheid en zelfrespect te redden. Het gaat over families die uit elkaar vallen vanwege de wreedheid van een van de echtgenoten, zowel fysiek als moreel. Pogoi, beledigingen, pesten - dit is de reden voor de echtscheiding, die niet urgent is. In deze situatie aarzelen of overdenken is onmogelijk.

De tweede groep is een echtscheiding in verband met de verslavingen van een van de gezinsleden. Drinken, drugsverslaving, verslaving aan gokken. Deze defecten hebben de eigenschappen van de ziekte en zijn soms behandelbaar. Daarom kan de beslissing tot echtscheiding niet in een humeur worden genomen, zonder aan beide kanten pogingen te ondernemen om met deze onaangename ziekelijke verschijnselen om te gaan. Maar als pogingen door slechts één partij worden gedaan, is het onwaarschijnlijk dat het positieve effect wordt bereikt. Soms verslechtert de relatie van de echtgenoten om geheel andere redenen en wordt elke drinkwijn uitgedeeld voor alcoholverslaving en voor de belangrijkste reden voor het bespreken van de echtscheiding.

Misschien hebben alle andere redenen voor echtscheiding geen objectieve redenen. Hun wortels liggen in de oorzaken van subjectieve. Deze redenen worden in verschillende woorden uitgedrukt, verschillende redenen en gelegenheden worden gegeven, wederzijdse beschuldigingen en verwijten. Echtgenoten uit de echtscheidingsperiode drukken elkaar uit, alles wat zich tijdens de periode van het leven samen heeft verzameld en gekookt. "Hij verdient weinig," "Ze is slordig," "Hij helpt niet met huishoudelijke klusjes," "Ze weet niet hoe ze moet koken," "Hij komt laat van het werk," "Ze is laat van het werk." Deze redenen worden de belangrijkste voor echtscheiding in de eerste jaren van het leven, en achter al deze dingen is er vermoeidheid door samen te leven, onvermogen of onwil zich aan te passen, jeugdig maximalisme (niet afhankelijk van de werkelijke leeftijd) tegen de achtergrond van het uitsterven van een opwindend en opwindend gevoel van liefde.

De onderlinge verhoudingen van echtgenoten in de echtscheidingsperiode die door deze redenen worden veroorzaakt, zijn zeer onstabiel en veranderlijk. Ze slingeren als een schommel van wederzijdse haat naar tijdelijke wapenstilstand en zelfs naar nieuwe uitbarstingen van liefde, opnieuw onderbroken door wederzijdse verwijten. Zulke periodes kunnen lang aanhouden, vaak terugkeren en uiteindelijk leiden tot een definitieve breuk, of ze gaan stilletjes terug naar het verleden en vrede en harmonie hebben de overhand in het gezin, of in ieder geval wederzijdse tolerantie en het vermogen niet te focussen op de tekortkomingen van de partner.

In dergelijke gevallen is het erg belangrijk om zich niet te bemoeien met de relaties van de echtgenoten, niet om de ene of de andere kant te ondersteunen, niet om de situatie in de familie te verlammen, zelfs niet vanuit de beste motieven. Meestal is deze zonde inherent aan de ouders van de echtgenoten, soms de beste vrienden. Elke interventie in familiezaken van buitenaf (als spraak geen bedreiging vormt voor het leven of de gezondheid) heeft te maken met onvoorspelbare gevolgen. Het maakt niet uit hoe de familierelaties zich in de toekomst ontwikkelen, externe inmenging zal niet worden vergeten. Met één onzorgvuldig woord kunt u uw familie voor altijd vernietigen en uzelf in de rol van de eeuwige beschuldigde in deze vernietiging bevinden. Als het gezin nog steeds leeft in al deze cataclysmen van het leven, zal de relatie met een van de partners permanent worden geruïneerd.

Bijzonder pijnlijk zijn de relaties tussen echtgenoten tijdens de echtscheidingsperiode van hun kinderen. In de kindertijd lijkt alles eeuwig. Geluk is onbreekbaar, problemen zijn niet oplosbaar. Daarom is elke vorm van ruzie, en vooral ook het proces van echtscheiding, van grote invloed op de psyche van het kind, zowel zeer jong als jong. De massale psychologische onbalans van moderne kinderen is te wijten aan het feit dat meer dan de helft van hen in eenoudergezinnen of met een pleegouder woont (vaker een vader, maar de adoptiemoeder is ook niet ongebruikelijk). Daarom moeten ouders in de periode van echtscheiding bijzonder voorzichtig zijn in de communicatie met kinderen en hun problemen niet verplaatsen naar hun fragiele zielen en schouders.

Als de rede toch de wettelijke echtscheiding, de overschrijding en de verdeling van eigendom heeft bereikt, dan worden alle redenen die als basis voor echtscheiding hebben gediend opnieuw objecten van bittere controverse en worden ze gebruikt als argumenten in een poging meer van hun verworven bezit terug te winnen. Niemand betwist dat alles hard werken voor ons is, maar het is beter om goede relaties met elkaar te houden dan welke materiële waarden dan ook. In het leven kun je veel voorbeelden vinden waarin de echtgenoten na de scheiding goede betrekkingen onderhouden, samen zorgen voor kinderen, elkaar helpen in geval van nood. Ook zijn er vaak mensen die elkaar blijven haten na vele jaren van gescheiden leven. Kijk naar die en anderen, luister naar hen en probeer mensen te blijven, zelfs in zo'n moeilijke levenssituatie als een echtscheiding. Houd rekening met alle lessen van je leven, onthoud je fouten en fouten van anderen, om ze in de toekomst niet te herhalen. Immers, na de echtscheiding gaat het leven gewoon door en onze houding ertegen hangt af van wat het zal zijn.