De angst van onze kinderen is in hoofdzaak de vrucht van de fantasie die wordt afgeschrikt door iemand of iets van een kind. Over het algemeen maakt het niet echt uit hoe we onze kinderlijke angst moeten definiëren. Het is belangrijk dat de angsten van onze kinderen niet nodig zijn, want soms maken ze ons leven ondraaglijk en defect. Misschien is het grootste nadeel van de angst van onze kinderen hun onredelijkheid en het gebrek aan verbinding met de realiteit. Angst is echt nuttig, omdat het niet voor niets is dat de natuur ons met dit gevoel heeft beloond. Eerder, toen een persoon in een wilde omgeving woonde, redde hij hem vaak van een zekere dood.
Laten we eens kijken waar de angsten van onze kinderen mee te maken hebben, wat heel vaak onze sociale omgeving en technologische vooruitgang van onze gekke leeftijd oplegt.
Meestal ontstaan de angsten van onze kinderen in verschillende situaties. Bijvoorbeeld, scherp en krachtig geluid, de snelle verschijning van een vreemdeling voor onze ogen, het geluid van het water van de pijpleiding in het appartement, een stofzuiger. Deze lijst kan voor onbepaalde tijd worden voortgezet, aangezien de fantasie van de kindertijd onbeperkt is. Daarom kunnen de angsten van onze kinderen het meest bizar zijn.
Het gebeurt dat we in onze kindertijd, bang voor de duisternis en de duistere schaduwen van het ongewone licht, op volwassen leeftijd, die onszelf niet rapporteren, bang zijn om alleen te blijven. Bovendien gebeurt het dat wij, bang in de kindertijd, vliegen, clowns, zwerfdieren, tandartsen, straf voor een kleine vergissing enzovoorts beginnen te vrezen. Het is mogelijk om tientallen van de meest onschadelijke dingen op te sommen bij het zien van een volwassene die misschien bang is voor de psyche van het kind, waardoor onze angst voor de jeugd in het volwassen leven wordt geactiveerd.
De meeste angsten van onze jeugd, die een korte tijd in de kindertijd verschijnen, verdwijnen spoorloos, maar soms gebeurt het dat de heldere schok die we in onze kindertijd hebben ervaren, ook in de volwassenheid blijft wanneer we geregeerd worden door de harde werkelijkheidswereld en het onderbewustzijn, zich eraan aanpast, op zoek is naar uitvoer naar buiten. Wanneer we de angsten van onze kinderen verbergen, produceren we natuurlijk een betere indruk op de mensen om ons heen dan iemand die bang is door een bezoek aan de tandarts.
Om hun verworven angsten in de kindertijd te verminderen, beginnen we ons aan te geven dat er geen gevaar is. Zo proberen we de onjuistheid van de loop van het denken van de uitbarstende herinneringen uit de kindertijd van het leven te bewijzen. Maar in feite is het gewoon een truc voor volwassenen en een poging om onszelf te misleiden. Zoals het leven laat zien, werkt deze manier van automatische suggestie, en onze kinderlijke angsten wijken af naar de achtergrond en maken plaats voor de volwassen logica van de mens. Dus, door onszelf te inspireren dat we bijvoorbeeld van een verdwaalde hond houden, beginnen we eigenlijk minder van de angst van het kind voor het dier te ervaren. Onze wortel voor de hond van angst groeit echter van jongs af aan. Misschien was je als kind bang voor het geblaf van een hond en nu begin je en probeer je de honden te ontwijken.
Het meest paradoxale is dat hoe meer we ergens bang voor zijn, hoe meer ons onderbewustzijn de angsten van onze kinderen naar de oppervlakte van het bewustzijn brengt. Het is als een kettingreactie, die voortdurend groeit. Als we eens toegeven aan onze kinderlijke angst voor honden, zullen we na een tijdje ontdekken dat we bang zijn geworden voor andere dingen die we eerder hebben bekeken. Dit geldt voor jou.
Stel jezelf voor als een kind en probeer niet de angsten van kinderen te onderdrukken, maar bekijk ze met wijd open ogen, leidend met hen een interne dialoog om het conflict op te lossen. Laten we teruggaan naar hetzelfde voorbeeld met de hond. Kijk naar de dakloze hond, stel je voor hoe slecht ze op straat leeft. Doordring met compassie, en dan, in plaats van kind, zal angst een nieuw gevoel krijgen - medelijden, en achter haar genezende liefde. Je zult snel kunnen passeren zonder angst langs de hond. De sleutel tot het begrijpen van onze kinderachtige angsten ligt niet in concrete realiteiten en feiten, die we vrezen en proberen te vermijden, maar in de redenen die ons motiveren om dit te doen.
Leer niet om kinderachtige angsten te bestrijden, maar leer hoe je ze kunt analyseren. Dan kun je ze voor altijd vergeten. Het bewustzijn begint de angst van onze kinderen te herschrijven in een nieuwe vorm van liefde en begrip dat ze geen realiteit zijn, maar slechts de verbeelding van een kind.