Is het de moeite waard om je zorgen te maken over ouders die niet op de leeftijd van 1 jaar spreken? Overtreding van de spraak van het kind komt vaak genoeg voor, het is niet de moeite waard om je daar zorgen over te maken. Er waren gevallen waarin het kind stil was tot de leeftijd van vier, totdat hij naar de kleuterschool ging. Toen begon ik meteen te spreken en best veel. Er zijn verschillende redenen waarom een éénjarige niet spreekt.
De eerste reden is spraakverstoring door enkele fysiologische kenmerken. Het kind kan lichamelijke handicaps hebben, sommige interne organen, hun ziektes, die op hun beurt invloed hebben op het feit dat het kind achterblijft bij de ontwikkeling van spraak, aandacht of geheugen.
Een andere reden kan het gebrek aan aandacht voor het kind van zijn ouders zijn. Kinderen moeten voortdurend met volwassenen communiceren en moeten controleren dat hun kind voortdurend vooruitgaat en nieuwe ervaringen en vaardigheden opdoet.
Gebrek aan contact met collega's kan ook een achterstand in spraak veroorzaken. Kinderen moeten met hetzelfde communiceren als zij kinderen zijn. Op deze manier vergelijkt het kind zichzelf met hen, dit zal het kind helpen sommige dingen te begrijpen die andere kinderen doen, en dat doet hij niet. Een kind kan gehoorzamer worden als hij een kind bij benadering naast zich ziet.
De vierde oorzaak van de lag is de angst die het kind heeft ervaren. Het is vanwege hem dat het kind kan weigeren te spreken. Angst kan worden uitgedrukt in een boze droom of in iets dat wordt gehoord of gezien. Als een kind ruzie maakt met zijn ouders, dan kan hij zijn wereldvisie op de wereld veranderen, hij kan lange tijd zwijgen. Het straffen van een kind, als het oneerlijk werd toegepast, kan ook een impuls geven aan het kind dat niet wil praten.
Wat moeten ouders doen dat het kind op 1-jarige leeftijd niet spreekt?
Eerst moet het kind worden getoond aan een kindspecialist die kan bepalen of er iets mis is met het kind. Als de arts geen fysiologische afwijkingen of mentale retardatie vindt, kunt u veilig naar huis gaan en een kind helpen zonder medische hulp.
In de tweede stap moeten ouders aandacht schenken aan het kind. Op éénjarige leeftijd zijn kinderen actief en willen ze in het middelpunt van de belangstelling staan, ze nemen graag deel aan alle externe processen. Ze beginnen dingen aan te raken, op te merken, te doen die hen helpen deze wereld te verkennen. Als dit niet met het kind gebeurt en integendeel in stilte ligt en niet reageert op externe prikkels, dan is het noodzakelijk om zijn interesse te wekken. Als het kind een gebrek aan speelgoed heeft, dan heeft hij vaak spraakgebreken of loopt hij achter in de ontwikkeling. Omdat het speelgoed is waarmee kinderen voortdurend in contact staan.
De volgende stap is om een permanent contact met het kind tot stand te brengen. Het is noodzakelijk om de baby constant te strelen, hem te prijzen voor alle pogingen om iets te zeggen of iets te doen. Je kunt het kind laten verwennen, want dit is een natuurlijk proces. Je moet het kind niet uitschelden, je moet met hem spelen, zodat het kind zijn ouders niet als vijanden beschouwt, zodat ze hem kunnen helpen. Na dergelijke acties zal het kind begrijpen dat hij iets moet zeggen om in contact te komen met zijn ouders. Hij zal weten dat als hij enkele woorden uitspreekt, zijn ouders er zeker op zullen letten.
In de volgende fase moet het kind worden voorzien van boeken en ander ontwikkelingsmateriaal. Het kind moet soms tv kunnen kijken. Hoewel velen negatief zijn over moderne cartoons, laten ze daarom geen tv kijken. Maar het kind kan ook Sovjet-cartoons opnemen, die in de winkel op dvd's worden verkocht. Het kind zal aandachtig luisteren naar de woorden en tegelijkertijd de acties die plaatsvinden op het scherm visueel waarnemen en ze willen herhalen.
In de laatste stap is contact met collega's verzekerd. Het kind moet kinderen van zijn of haar leeftijd of ouder mogen zien. Als er meerdere kinderen zijn, hebben ze communicatie nodig, omdat ze hun wensen op de een of andere manier aan elkaar moeten uitleggen. Als andere kinderen zullen spreken, zal het stille kind snel willen spreken, omdat hij zich niet erg op zijn gemak zal voelen.