Kinderen waarderen allereerst de menselijke kwaliteiten van de leraar. Een te taaie houding, de aanwezigheid van huisdieren, incontinentie, inconsistentie, gebrek aan respect voor studenten zorgt ervoor dat ze gewelddadig protesteren. Dit alles wordt weerspiegeld in de studie.
Jongens behandelen leraren ook slecht, wat naar hun mening geen goede professionals zijn. Ook op deze grond kan er een conflict zijn. Natuurlijk kunnen we niet zonder conflicten. En dit betekent niet dat uw kind erger is dan anderen. Of, integendeel, dat de leraar een slecht persoon is. Voor misverstanden kunnen er vrij objectieve redenen zijn. Het belangrijkste is dat het zich niet sleept en zich ontwikkelt tot militaire acties.
Ontdek de reden
Er zijn verschillende hoofdoorzaken van conflicten tussen een kind en een leerkracht:
als het kind heel creatief is, ontspannen, grootgebracht in een klimaat van volledige liefde en vrijheid, en de leraar, integendeel, een ouderwets persoon is die als een misdaad wordt beschouwd als de kinderen het behang in de klas aanraken (ja, ik moest zelf een dergelijke leraar onder ogen zien) of plotseling (over horror!) Durf om hun eigen mening te uiten, anders dan de mening van de leraar;
als de leraar te jaloers is op het ontwerp van de notebooks, het uiterlijk van de studenten;
onvoldoende professionaliteit, onvermogen om een gemeenschappelijke taal te vinden met studenten, saaie lessen, mild karakter van de leraar;
de strijd om klassenleiderschap tussen leraar en tiener;
soms gedraagt het kind zich "net als iedereen". Hij wil bijvoorbeeld helemaal niet overslaan, maar omdat iedereen besloten heeft niet naar de klas te gaan, zal hij wel moeten.
Praten met het kind
Het feit dat het kind het niet goed kan vinden met een of andere leraar kan gemakkelijk worden geraden. Hij houdt bijvoorbeeld niet bepaald van een specifiek onderwerp, hij doet zijn huiswerk slecht, hij leidt de schriften slordiger dan andere onderwerpen, tekent karikaturen van de leraar, praat er slecht over, is geïrriteerd door elke vermelding van deze persoon en het onderwerp. Als je verdenkingen of nauwkeurige informatie hebt dat de school niet allemaal soepel is, moet je in het algemeen met je zoon of dochter praten.
Laat het kind praten. Onderbreek het niet, ook al vind je het niet leuk wat het zegt en hoe. Zoek daarna uit wat er nog niet is gebeurd. Demonstreer uw sympathie, maar geef de leraar niet de schuld. Leg de nadruk op het feit dat ze elkaar gewoon niet begrijpen. Denk aan het kind met een plan om de conflictsituatie te verlaten. Laat de voorstellen van hem komen. Overtuig het kind dat jij ook met de leraar moet praten.
Naar school gaan
Praat met de leraar, laat hem niet in de gunst staan, overdrijf de schuld van het kind niet, wees niet bang voor de gevolgen. Vergeet niet, wat er ook gebeurt, je staat altijd aan de kant van het kind. En niemand kan tegen fouten verzekeren. Probeer objectief te zijn. Laat geen emoties, laat je niet leiden door gissingen, hoe eerlijk ze ook mogen lijken, de feiten moeten de belangrijkste zijn. Bekijk het conflict vanaf het hoogtepunt van je levenservaring.
Op een dag beschuldigde een leraar mijn zoon ervan dat hij van een stoel viel en niet meteen opsprong, maar een poosje in dezelfde houding bleef en de kinderen lachten. Ze stelde voor dat hij het expres deed om de les te verstoren. Ik geef toe, in die situatie heb ik verkeerd gehandeld en het kind van alles beschuldigd. En in feite jaren geleden heb ik bijna dezelfde situatie waargenomen. Bij ons in de les viel de leraar van de stoel, ging liggen, glimlachte en zei toen: "Meisjes, ik ben gevallen." En overal lachte ook. Misschien wilde ze ook de les breken? Nu spijt het me dat ik de leraren niet heb gevraagd, maar zou het voor hen mogelijk zijn om meteen in deze situatie overeind te springen? En hoe dan ook, hoe zouden ze zich gedragen, van een stoel vallen voor dertig collega's?
Er is een uitweg!
Als het gesprek met de leraar een doodlopende weg heeft bereikt, wees dan niet verlegen, vraag hoe hij een veilige afsluiting van de huidige situatie ziet. Vergeet niet dat hij verantwoordelijk is voor het oplossen van het conflict, als volwassene, meer ervaren en professioneel betrokken bij de opvoeding van kinderen. En om deze situaties minder te maken, probeer gelijke relaties te onderhouden met leraren en spreek nooit kwaad over ze in de aanwezigheid van het kind.