Ongebalanceerde communicatie is oprecht voor woorden, het is vooral de manier van gedrag die onze innerlijke onzekerheid onthult. Tenslotte kunnen woorden voor de gek gehouden worden, omdat de uitzending in het rijk van ons bewustzijn is. Maar de lichaamstaal verwijst naar de tekensystemen van het onderbewustzijn. Ze geven niet toe aan volledige controle over het bewustzijn en stellen daardoor onze gesprekspartner onze ware gevoelens en intenties voor. Dit is waarom je het belang van non-verbale communicatie niet moet onderschatten.
Om de basisbegrippen van de lichaamstaal te leren, moeten we zowel onze gebaren als de gebaren van anderen beter bekijken en leren hoe we ze kunnen beheersen en uitleggen. De basiskennis van de mysterieuze non-verbale taal, die meestal wordt uitgedrukt door gevoelens, zal ons hierbij helpen.
Openheid . De manifestaties worden getoond door dergelijke gebaren van openheid als, handen, handpalmen naar boven, gericht op de gesprekspartner, het wordt altijd geassocieerd met waarheid, oprechtheid en transparantie van intenties; schouderophalend; of je jas uitdoen tijdens een gesprek. Let op de kinderen, ze tonen openlijk hun handen wanneer ze trots zijn op hun prestaties en verbergen hun handen achter hun rug of in hun zakken wanneer ze schuldig zijn.
Evaluatie. Kan zich manifesteren in polaire gebaren: van het plan en de dromerigheid (wanneer de persoon zijn hoofd met zijn hand propt) tot de hoop op winst voor zichzelf (krachtig wrijven van de handpalmen). Dit is ook het gebaar van een zorgvuldige beoordeling - de kin rust op de palm en de wijsvinger is uitgerekt langs de wang, wat betekent: "Laten we eens kijken waartoe je in staat bent." Een gebogen hoofd betekent aandacht voor het gespreksonderwerp en in het bijzonder de gesprekspartner. Een pauze om een definitieve beslissing te nemen over een bepaald onderwerp is krassen op de kin en het manipuleren van de bril (wrijven, roteren, knagen aan het handvat van het frame).
Verwarring - gekenmerkt door een korte intermitterende ademhaling, in zichzelf mompelend. Gekruist op de borst signaleren gespannen handen een poging tot zelfverdediging. Ze vormen een soort van barrière die een persoon moet beschermen tegen potentieel of denkbeeldig gevaar - dit is een teken dat een persoon zich onzeker voelt. Een originele poging tot bescherming is de nek met een hand aaien of het kapsel aanpassen (bij vrouwen).
Zelfbeheersing manifesteert zich in impulsieve gebaren met een aanzienlijke fysieke kracht, die uitdrukking geven aan de wens om het teveel aan gevoelens en onbeheersbare emoties onder de knie te krijgen. Het manifesteert zich in de gebalde vuisten achter de rug, een krampachtige schouderophalen met een hand van de vuist of onderarm van de ander, de compressie van de armleuningen of de randen van de tafel. Dit is iets vergelijkbaars met de staat in afwachting van de resultaten van belangrijke onderzoeken of wachten bij de deur van de tandarts.
Nerveusheid is kenmerkend voor het gedrag van een persoon die zijn irritatie niet verbergt voor het onderwerp van het gesprek, zijn inzet of zijn gesprekspartner. Van zo'n persoon hoor je hoesten, zoals het opruimen van je keel, en ook pogingen om het gesprek te onderbreken, dat zich in het spel manifesteert door de oorlel (tintelen, scrollen) - een soort poging onbewust de invoer van onnodige informatie voor je oor te blokkeren. Ook de interne nerveuze spanning (onzekerheid, angst) kan worden uitgedrukt door de externe bewegingen van de vingers: de baby zuigt een vinger, de tiener knaagt aan de nagels, de volwassen persoon speelt met een pen of potlood.
Verveling komt tot uiting wanneer een persoon gaat gapen, ook zijn hoofd met zijn handen steekt, tikt met zijn voet of pen, mechanisch op papier tekent, met een verre lege blik naar nergens.
Superioriteit (een voordeel ten opzichte van de gesprekspartner) kan al worden gevoeld met een groethanddruk - de zelfverzekerde man schudt stevig je hand, terwijl je hem zo draait dat zijn hand er bovenop ligt. Ook komt de superioriteit tot uiting in de casual stoel "waggelen", handen in de zak tijdens het praten, waardoor een blik. Maar een zwak persoon geeft een hand om te groeten met een handpalm omhoog, en soms om een gevoel van zwakte te compenseren, kan zo'n persoon een indicatieve houding aannemen "handen in de zijkanten", wat hem een soort van weerstand zal geven. Of om beide handen op tafel te leggen.
Over de emotionele toestand van een persoon kan ook zijn houding tijdens het zitten, evenals houding tijdens het lopen vertellen. Het oversteken van de benen, verbergen onder de fauteuil is een teken van onzekerheid, net zoals zittend op de rand van de stoel, de tas op je schoot vasthoudend (een soort van barrière tussen jezelf en de ander). Angst en innerlijke spanning manifesteren buitensporige compressie met de armen van de fauteuil of handtas. Rechte houding, rechtgetrokken schouders, Onaangedane gelaatsuitdrukking betekent overmatige zelfbeheersing In plaats van "waggelend" in de stoel te zitten, langwerpig of op elkaars benen gelegd, duidt dit op gebrek aan respect voor de gesprekspartner of gewoon op slechte opvoeding.
Optimum is een ontspannen houding tijdens het zitten: neem een comfortabele houding, leun met uw schouders op de rug, de benen enigszins zijwaarts kantelen of bij elkaar houden, leg uw handen op de ellebogen van de stoel of op uw knieën, u kunt de lobben van uw vingers verbinden.
Door te lopen, kunt u een zelfverzekerde persoon identificeren (rechtgebogen lichaam, opgeheven hoofd, iets verhoogde kin); een luide wandeling (klopt op zijn hielen) geeft een persoon die niet meetelt met anderen; sprongen en danspasjes uiten zorgeloosheid en vrolijkheid. De gebogen houding, het hoofd verborgen in de schouders, het schuifelen van de voeten, in tegendeel, brengen de verveling en onderdrukking van de mens over.
Een persoon heeft slechts enkele minuten om de eerste positieve indruk te produceren, die meestal van doorslaggevend belang is voor het vormen van een mening over een onbekende gesprekspartner.
De belangrijkste 'gouden regels' van een goed gesprek:
- Kleding overeenkomstig de plaats waar de vergadering zal plaatsvinden: het theater draagt geen spijkerbroek, maar voor zakelijke bijeenkomsten jurken met een open rug.
- Ontmoet de gesprekspartner met een goed humeur en een aangename glimlach.
- Druk bij zakelijke handdruk niet te lang op de hand van de gesprekspartner, maar schud hem ook niet. Het persen moet stevig zijn en met mate worden vastgesteld.
- Aanvaard open houding: kruis armen of benen niet, bedek je gezicht niet.
- Houd oogcontact met je partner, maar overdrijf het niet. Tijdens zakelijke onderhandelingen kijken mensen 30 tot 60% van het hele gesprek naar hun gesprekspartners. Langdurig contact kan de indruk wekken dat u niet geïnteresseerd bent in het onderwerp van het gesprek, maar in de gesprekspartner zelf.
"Verhef je stem niet, zelfs niet als je nerveus bent." Praat ook niet tegen jezelf onder je neus. Spreek langzaam, duidelijk uitspreken van woorden.
- Houd gebaren, overmatige gesticulatie getuigt van nervositeit.
- Geef niet onafscheidelijke geluiden - rekt niet uit, hoest niet op, ontploft niet met een lach.
- Observeer de ruimtelijke principes van intimiteit. Iedereen heeft zijn eigen innerlijke grens van intimiteit. Daarom, als je niet erg bekend bent met de gesprekspartner, aai hem dan niet op de rug, grijp je handen niet en ga niet te dichtbij zitten.
De manier om te spreken is ook belangrijk:
- Als u een persoon voor de eerste keer ziet - stel uzelf voor. Spreek expressief, zodat de gesprekspartner zich kan herinneren.
- Kies, afhankelijk van de situatie, ook de manier van spreken (timbre van stem, volume, intonatie), zelfs woordenschat - we gebruiken immers verschillende beurten thuis of tijdens zakelijke onderhandelingen.
- Voorkom onbedrukbare woorden, parasitaire woorden en uitroepen van 'eee', 'goed' en anderen.
- Richt u niet alleen op uzelf, als u gerespecteerd wilt worden - leer luisteren naar de gesprekspartner.
- Praat met onbekende mensen over neutrale onderwerpen (hobby's, huisdieren, weer), om de beklemmende stilte niet te onderdrukken. Het is bij de eerste kennismaking niet nodig om emotioneel te reageren op zijn baas, een collega op het werk, een vriend of familieleden.
Wanneer je een belangrijk gesprek hebt waarop de toekomst zal afhangen, probeer dan de eenvoudige wetenschap van lichaamstaal te onthouden en de gesprekspartner niet alleen te beïnvloeden met overtuigende feiten en bewijzen, maar ook non-verbale middelen aan te wenden. Gebaren, gezichtsuitdrukkingen, houding - dit is je onzichtbare wapen om het gewenste resultaat te bereiken.