Mode voor gewone mensen

Ik hou echt van de overdracht van de "Modieuze zin". Ik vind het leuk als neudes pretentieloos zijn. En hoe dan van hen de "koningin" doen. Maar onze Russische vrouwen zijn allemaal zo mooi, zelfs ouderen. En het is niet hun fout dat ze niet weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen, ze denken gewoon niet veel na over zichzelf. In de eerste plaats heeft iedereen een echtgenoot, kinderen of kleinkinderen en dan zij, een vrouw, een moeder, een grootmoeder.

Hoe transformeren vrouwen stylisten! Hoe cool ze elke outfit oppikken voor haar figuur, huidskleur, ogen. Hoe mooi maak je kapsels, make-up, dat wanneer een vrouw in een spiegel komt, ze zichzelf daarin niet herkent. En hoe een vrouw woorden omzet die in haar adres worden gesproken! Ze is slank en mooi en slim. Ik denk dat veel van deze woorden in mijn leven niemand heeft gezegd. En ze 'bloeit', jonger in de ogen. Elk detail in kleding benadrukt de waardigheid van de figuur en verbergt de tekortkomingen. Van een goed gekozen kleur, een gezicht rood, modieuze schoenen slanke benen.
De tweede reden, het onvermogen om te kleden, is een eenvoudige analfabetisme in deze kwestie. Sinds de kindertijd hebben we deze kunst niet geleerd. Niets wordt gegeven door de "oude" tekenlessen, die niet door specialisten worden uitgevoerd. Ze worden in een lading gegeven aan die leraren die weinig van hun uren hebben. En er zijn zulke lessen "op geen enkele manier". En echte experts gaan gewoon niet naar school met zo'n mager salaris. Het blijkt dus kunst in de 'pen'. Om de een of andere reden wordt in onze school beschouwd dat natuurkunde, scheikunde altijd nuttig is in het leven, en tekenen niet.
En alleen in grote steden worden waarschijnlijk toekomstige kunstenaars, modeontwerpers en architecten geboren, want er zijn uitstekende specialisten op scholen, er zijn kunstacademies. Hier vanaf hier en al het gebrek aan verlichting in deze kwestie. Ik hou echt van kunsteducatie in Japan. Ze leren kunst vanaf een kleine leeftijd. Ze weten hoe ze kunnen genieten van kersenbloesems, een herfsttuin. En we hebben dit niet. Alleen als de natuur je talent geeft. En toch kleden onze mensen, de meesten van hen, zich met smaak. Nu is er veel informatie rond: internet, boeken, prachtig geklede mensen. Ja, en kant-en-klare producten zijn al met smaak gemaakt.
Maar er zijn nog steeds mensen die zichzelf niet in de spiegel "bekijken".
Hier zijn een paar verbale afbeeldingen.

1. Een mooie lange vrouw en zo belachelijk gekleed. Een soort sjofele kleding. In plaats van schoenen met hakken, slippers. Haar haar is vurig rood, waardoor haar gezicht groener wordt.
2. Een dikke dame in een strakke broek en een blouse tot aan de taille. Waarom kijken mensen eromheen dat ze 'lekkernijen' uitvallen. Hoe lelijk en lelijk. Ze denkt dat haar broek slank is. Absoluut niet, met zo'n volheid is het nodig om heel losse kleding aan te kleden.
3. Een oudere vrouw in een zeer donkere jurk. Hij maakt haar met nog eens 10 jaar ouder: hoe ouder iemand wordt, hoe lichter de kleding erop zou moeten zijn.
4. Een meisje met dunne benen, als een cavalerist met een opening tussen haar benen. Ik trok een strakke spijkerbroek aan en was nog steeds gebleekt op mijn broek. Wel, het skelet, dat is alles. Het is grappig. Vertelt niemand haar hoe zij eruit ziet?
5. Het is lelijk als kinderen gekleed zijn in baljurken voor volwassenen. Het is passend bij het nieuwe jaar of huwelijk, maar niet elke dag hetzelfde.
6. Hier komt een meisje van 8-9 naast haar moeder. Ze heeft een smalle spijkerrok, lage hakken. Ja, zelfs je dochter zal de tijd hebben om volwassen te worden, en ik wil het deze moeder vertellen. Er zijn nu hele mooie kinderkleding en -schoenen. Welnu, waarom ontsieren het kind.
7. Schoolviering. Het meisje heeft zes klasgenoten op haar hoofd met een volwassen kapsel. Ze gingen met hun moeder naar de kapper, speciaal om zo'n "wonder" te bouwen. Als gevolg daarvan leek het meisje op een student van 10 graden. En waarom is dit noodzakelijk?

En ik denk nu dat je dit moet leren om je mooi te kleden. En in de kunst zijn er regels en wetten.
Ik ben altijd geïrriteerd door mensen die kunst niet beschouwen als wetenschap. Hier is een voorbeeld, kijkend naar mijn kunstwerk of naar kleding die ik zelf doe, zeg: "Oh, hoe cool, maar dat kan ik niet". Ja, natuurlijk kun je dit niet leren. Waarom komt het niet bij een persoon dat hij niet weet hoe hij operaties moet uitvoeren of een muziekinstrument moet spelen? Hij weet dat dit moet worden geleerd. En waarom zou je denken dat artistieke vaardigheid vanzelf moet komen?

Ik hou niet van zelfvoldane mensen die geen smaak hebben. Ze willen niet eens luisteren naar advies. Ze exposeren trots hun werken en bewonderen ze. En er zijn dezelfde rechters die deze onzin kopen. En daar verwrongen vormen, wildheid van kleur, verschrikking één. Ze geloven dat iedereen het weet.
Hetzelfde geldt voor kleding. Sommigen tolereren andermans advies niet. Ze zeggen dat ze zich zo graag willen kleden.